jueves, 18 de noviembre de 2010

A métrica - Apuntes de literatura


MÉTRICA - É a arte de combinar e medir ben os versos co fin de producir belos efectos rítmicos. Un poema pode ser métricamente perfecto, pero carecer de poesía, entón é prosaico.

É bo VERSIFICADOR o que cumpre cos mandatos da métrica e é bo poeta o que ademais expresa ideas e sentimentos belos.
Para medir un verso (non fai falta unha fita métrica) hai que contar as sílabas que coinciden coas gramaticais, pero tendo en conta certas regras especiais.


SINALEFA
-Pódense unir dous vogais
"Canta a túa estrofa, cálida cigarra" (Salvador Rueda)
"....TUES-TRO-FA"

-Outras veces pódense unir includo 3 vogais:
"...Y lasa estende o seu verdor a parra". A-CIAEX-TIEN-DE

-Mesmo poden unirse máis de 3 vogais pero é pouco frecuente.
"morta, a lingua a Eurídice respira" (Jauregui)...LEN-GUAAEU--CI-DE

Moi a miúdo o poeta renuncia a facer uso da sinalefa sobre todo se o segundo vogal é tónico

Outras veces o poeta renuncia a unir os vogais cando hai máis de dúas seguidas: "Tamén a pedra, se hai estrelas, voa" Neste exemplo pode non querer facer a sinalefa onde di SE HAI ES...hay moitos vogais xuntos.

A "H" non é obstáculo para a sinalefa, pero ata o s. XVI inclusive, si o era, xa que a "H" non era muda, senón aspirada.


DIÉRESE. Separación de dous vogais en sílabas distintas


SINÉRESE. É o contrario da diérese. Dous vogais que forman que forman ditongos reúnense nunha soa sílaba.
"O no lazo fatal cae da morte" (Meléndez Valdés) (11 Sílabas)


ACENTOS NA TERMINACIÓN. Se o verso remata en verba aguda, súmase unha sílaba, se é chaira déixase como está e se é esdrúxula, réstaselle unha sílaba.





Outras entradas:
- O poeta como un pequeno Deus
-A beleza - Apuntes de literatura
- A literatura
-Verso e prosa - Apuntes de literatura

6 comentarios:

  1. Agradezo o teu paso polo meu espazo e as túas palabras. Son totalmente autodidacta e escribo guiada polo que percibo e sinto.

    Invítote a pasar por este outro, se non o coñeces:

    http://www.blogoteca.com/anenadoparaugas/index.php

    Un saúdo e moitas grazas.

    ResponderEliminar
  2. Entendo, de súpeto, que non serei unha gran poeta, pero confórmome porque o escribir coas tripas todo é tan bonito." Gústame emborcallar-me, coa xente, coas palabras...sen técnica. COAS TRIPAS".Teño que gardar as túas instruccións(acertadas) para aprender. Un saúdo

    ResponderEliminar
  3. Grazas Concha, seguirei de cerca o que escribes, e visitarei este que me suxires.
    Un saúdo, e grazas a ti.

    ResponderEliminar
  4. Maribel si escribes dende as tripas, seguro que es poeta, jajaja. ¿De onde saen as verbas senon? do fondo de nós, da nosa alma. Cando empezamos a facer os primeiros poemas ou ben sexa relato ou novela, a todos nos falta un pouco de forma ou chámalle técnica, pero o máis importante e que as imaxes xurdan do noso interior.
    Moitas grazas por visitar o meu blog.
    Un saúdo

    ResponderEliminar
  5. Aprendín e recordei cousas...Pero o da poesía non é o meu, só a disfruto.
    Bicossss!!!!!!!

    ResponderEliminar
  6. Bolboreteira segue a disfrutala poesía que non é pouco
    Grazas e un saúdo.

    ResponderEliminar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...