A imaxe - O poeta como un pequeno Deus

Na prosa, as imaxes dánolas o propio relato que nos leva da man para contarnos como é a praia, por exemplo: A area é unha saba tersa que se reflicte como cristal cando baixa a marea.

Na poesía, a imaxe dánola a relación entre dous elementos diferentes e substancialmente opostos: "Na túa area baleira"

Esas dúas únicas verbas "area e baleira" poden crear ese flash que ilumine perfectamente esa praia no noso campo óptico e sensitivo, pero a imaxe non debe ser forzada, debe partir da emoción do poeta, que esta tome carácter de lenzo no poema, onde xermole a música nas mans.

Cando se fan coincidir estes dous elementos opostos ou estraños nun poema, pódese crear unha imaxe de gran carga emotiva e sensorial, evitando caer, como sempre, no que xa contaron poetas dende Catulo ata os nosos días, buscando a orixinalidade.

Outras entradas:
-O poeta como un pequeno Deus
-Segredos poéticos
-A creación poética
-Dejar fluir
-Cortar
-Xogar coas verbas