Como seres mitolóxicos, eran fermosas mulleres aladas que estaban sempre a vixiar para que Fineo cumprise o castigo de Zeus. Na selva, coñecese como a aguia invisible, a que dende a súas ramas controla todos os movementos.
As persoas individuais que non pertencemos a ningún colectivo, as que nos preguntamos: ¿que podemos facer nos po lo noso planeta, sendo tan pequechos?. Temos unha responsabilidade que non sempre cumprimos, a de facer de harpías, a de vixiar.
Vixiar sen caer en practicas inquisitoriais, xa que mudaríamos para un mundo peor. Pero facelo con una base construtiva sería o lóxico.
Cantas veces vimos un lume e pasamos dicíndonos ¡ xa estarán avisados!, pois NON, non estaban avisados e unha hora mais tarde será catastrófico. Colla o seu documento de AXUDANTE DO BOSQUE e chame o 112, despois avise os veciños. Este acto, pode levarnos uns minutos na nosa carreira por chegar antes nas autoestradas. Pero habemos de saber que o bosque no lo agradecerá, xa que maña, os nosos fillos non mirarán para un deserto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario