Foto: Marcos García
A RIMA é a igualdade o semellanza das terminacións entre dous ou máis versos. Contribúe ao ritmo e á musicalidade do poema. Pode ser: Consoante e Asoante.
ASOANTE. Cando teñen iguais os vogais a partir do último vogal acentuado
Exemplo: Alcen las cabezas
los verdes alisos
y con frutos nuevos
almendros floridos (Lope de Vega)
CONSOANTE. Teñen iguais todos os seus sons a partir do último vogal acentuado
Exemplo: Lejana se pierde la tierra desnuda
con hiero amasada, son sangre y con llantos.
El silencio vibra y en llama muda
ni un árbol, ni un homre, ni un humo, ni un canto. (Enrique de Mesa)
VERSOS SOLTOS. Son aqueles que non riman con ningún outro verso
Exemplo: En el anterior de (Lope de Vega) Cabezas y nuevos no riman
Nos versos que rematen en palabra esdrúxula non se ten en conta a sílaba postónica.
Exemplo: Se queda más solo y lóbrego
Bajo la luna de oro (Juan Ramón Jiménez)
Cando na sílaba tónica ou na final hai ditongo, só se ten en conta o vogal máis aberto, para efecto de rima asonante.
Exemplo: Despertaba el día
y en su albor primero
con sus mil ruidos
despertaba al pueblo
ante aquel contraste
de vida y de misterio
de luz y tinieblas
medité un momento
¡Dios mío, que sólos
se quedan los muertos! (Bécquer)
Outros artigos:
-Negra Sombra "Rosalía de Castro"
- A beleza
-Literatura
Estimado Fernando Sancho:
ResponderEliminarEn primer lugar darle las gracias por el seguimiento que hace en mi blog desde hace tiempo; aún hoy he leído y releído los comentarios que me ha dejado.
Es para mí un placer que la gente se interese por mis letras, y más aún, personas como usted.
Le aseguro iré leyendo detenidamente este su blog en el cual hay mucho material literario.
Un saludo cordial,
Alexander Vórtice