Foto: Marcos García
A COPLA, catro versos de arte menor, riman en asoante os pares e quedan soltos os impares
Exemplo: Cuando me pongo a cantar
me salen en vez de coplas -a-Exemplo: Cuando me pongo a cantar
las lágrimas de los ojos ---
los suspiros de tu boca. -a- (Machado)
SEGUIDILLA (Catro versos, o 1º e o 3º de 7 sílabas e o 2º e 4º de 5 sílabas), riman en asoante ou en consoante alternativamente, tamén poden rimar os de 5 e quedan soltos os de 7. As veces a seguidilla vai seguida dun bordón (conxunto de 3 versos, o 1º e 3º de cinco sílabas con rima asoante, o segundo de 7 sílabas, vai solto).
Exemplo: Torerillo en Triana -a-
frente a Sevilla -b-
Cántale a la sultana -a-
tu seguidilla. -b- (G. Diego)
Pues andáis en las palmas ---
ángeles santos -a-
que se duerma mi niño ---
¡tened los ramos! -a- (Lope de Vega)
Moitas veces a SEGUIDILLA é como sigue:
Exemplo: Una fiesta se hace --
con tres personas -a
una baila, otra canta -- (con bordón)
y el otro toca. -a
Ya me olvidaba -b
de los que dicen "ole" --
Y tocan palmas. -b (Machado)
CUADERNA VÍA. Utilizouse polos poetas do Mester de Clerecía durante os séculos XIII e XV. Algúns chámanlle "TETRÁSFORO MONORRIMO", son catro versos alejandrinos (14 sílabas) que riman entre sí.
Exemplo: Mester traigo fermoso non es de juglaría
mester es sin pecado, ca es de clerecía,
fablar curso rimado por la cuaderna vía
a sílabas cunctadas, ca es grant maestría.
(Libro de Alexandre, posiblemente de Gonzalo de Berceo o Juan Lorenzo de Astorga)
REDONDILLA Catro versos octosílabos que riman en asoante: 1º-4º, 2º-3º)
Exemplo: La tarde más se oscurece a
y el camino que serpea b
y dévilmente blanquea b
Se enturbia y desaparece a
CUARTETA Catro versos octosílabos que riman en asoante 1º-3º; 2º-4º
Exemplo: Y todo un coro infantil
va cantando la lección
mil veces ciento mil, cien mil
mil veces mil, un millón.
*NOTA* O CUARTETO é unha redondilla de arte maior. O SERVENTESIO é unha cuarteta de arte maior.
CUARTETO. Catro versos de arte maior que riman como a Redondilla ABBA
SERVENTESIO. Catro versos de arte maior que riman como a Cuarteta ABAB
O SONETO Chámaselle tamén "estrofa mixta". Composición poética de orixen Italiano, formada por 14 versos endecasílabos é dicir 11 silabas cada un, ou Alexandrinos (catorce sílabas), distribuídos en dous cuartetos e dous tercetos.
Os cuartetos deben compartir as mesmas rimas, e os tercetos poden compoñerse a gusto do poeta coa única condición de que compartan polo menos unha rima.
Se ben no soneto clásico adoita presentar o esquema CDC DCD ou CDE CDE, a estructura métrica do soneto é, pois, ABBA ABBA e CDC DCD ou CDE CDE.
A partir do s. XIX compóñense sonetos con versos alejandrinos e incluso con versos de arte menor, tamén se usa o serventesio en lugar do cuarteto.
SONETO CON ESTRAMBOTE. O estrambote (do italiano strambotto) é un verso ou serie de versos que se engaden a un poema de estrutura fixa, como o soneto. Un exemplo de soneto con estrambote é "Ao túmulo do rei Felipe II en Sevilla", de Miguel de Cervantes; aos catorce versos de que consta o soneto engádense tres máis, que constitúen o estrambote.
O soneto con estrambote persegue case sempre unha finalidade humorística; é de notar que do substantivo estrambote deriva o adxectivo estrambótico, que significa, segundo a Real Academia Española, "extravagante, irregular e sen orde".
O soneto con estrambote persegue case sempre unha finalidade humorística; é de notar que do substantivo estrambote deriva o adxectivo estrambótico, que significa, segundo a Real Academia Española, "extravagante, irregular e sen orde".
Voto a Dios que me espanta esta grandeza
y que diera un doblón por describilla,
porque ¿a quién no sorprende y maravilla
esta máquina insigne, esta riqueza? (Miguel de Cervantes Saavedra)
Outros artigos de interés:
- A negra terra: Manuel Rivas
-A estrofa- Estrofas de 2 versos
-A Rima
No hay comentarios:
Publicar un comentario