A 110 kilómetros por hora non e doado atopar os primeiros crocus na area.
Hoxe por estes espazos, pasamos un bo día en pleno salvaxismo do noso mar e a fragancia das flores que dende as primeiras horas do día atoparon as abellas e os que non temos presa.
Para percibir o recendo das flores hai que ir a modiño, deixándose levar polo rimto da airexa que nos rodea.
ResponderEliminarO dos 110 queda para as estradas, que ben chegar andar por aí á présa...
Un saúdo.
Onde é a segunda foto? Moi bo o blog. Un saudiño!
ResponderEliminarA segunda foto e na Praia de Lagos, en Bueu. Una das miñas mil praias favoritas, dende logo si que as temos tanto no mar como no interior. Pero debemos pensar: ¿cantas praias coñecemos? vinte, cincuenta, pero din que temos mil, non sei, eu xa subín alguna. Bicos Iria e ben vida.
ResponderEliminarPensaba que os crocus nacían no outono... [e nunca os vira na area!]
ResponderEliminarque praia mais fermosa. Que recordos ....
ResponderEliminar